Aan alles komt een begin

Licht overspannen, fysiek niet gezond en werkweken van 50 tot 60 uur. Na mijn werk nauwelijks energie om de vader, echtgenoot en vriend te zijn die ik wil, laat staan met muziek bezig te zijn. Dat was mijn situatie toen ik met twee kinderen in de bakfiets bij de prachtige Koppelpoort in Amersfoort deze woorden boven Amersfoort uit zag schitteren: ‘Aan alles komt een begin’.

Alweer een tijdje terug schreef ik samen met Adam Dekker het liedje Trage Tijd. Woorden die ik daarin zing: ‘De tijd is altijd aan het jagen, sleurt me overal naar toe. De wereld blijft maar draaien en draaien en al dat draaien maakt me moe.’ Ik moet zeggen dat het bij mij tegenstrijdig werkt. Ik houd van avontuur, van nieuwe dingen meemaken en in beweging zijn. De hele dag niksen is niet per se wat voor mij. En toch is er zo vaak die honger. De honger naar ruimte, langzaam leven, tijd hebben, even niks moeten en er gewoon zijn. Een balans waar ik zoveel mensen om mij heen over hoor, zeker met jonge kinderen en dromen en ambities.

In het voorjaar van 2021 was daar een belangrijk moment. Naast muziek schrijven en optreden werk ik al ruim acht jaar in de financiële sector. Nooit met tegenzin, maar ook nooit vol passie. Toen ik in het voorjaar van 2021 met een nieuwe baan in de financiële sector begon, kwamen onderbuikgevoelens naar het oppervlak. Burn-out verschijnselen en een terugkerend gevoel van ongeluk. Maar ik had het toch goed voor elkaar met mijn gezin, baan met status en avontuur?

Ik besloot energie te stoppen in goede keuzes maken. Kiezen vanuit betekenis. Een van de belangrijkste dingen uit een mensenleven anno 2021. Prioriteit maken van dat wat belangrijk is, wat betekenis geeft aan je leven.

Een paar weken later is het rond. Ontslag. Een lange vakantie met gezin. Een prachtige nieuwe baan in het Voortgezet Speciaal Onderwijs en véél meer tijd voor Trage Tijd wordt een feit. En ook al was ik er zelf altijd bij en ben ik een groot deel van de laatste jaren tevreden geweest, toch… Toch kan het voelen alsof ik meegezogen ben in de waan. Altijd weer focus op vooruitgang, het doorjagen. En die focus op de toekomst. ‘Hoe ziet mijn leven er dan uit? Dan moet het weer beter zijn dan nu.’ Een altijd aanwezige druk voor een betere en perfecte toekomst. Maar is er op dit moment niet veel om van te genieten en bewust van te zijn?

Nu komt de tijd om dat te gaan oefenen. In het hier en nu. Vanuit en in ruimte leven. Aan alles komt een begin.

Hoe trouwens de school heet waar ik ben gaan werken? De Toekomst…