skip to Main Content

Een verdrietige Hemelvaart

Hemelvaartsdag. Een feestdag die net als Pasen en Pinksteren bij de meeste mensen niets oproept qua betekenis. Pasen heeft dan nog iets met eitjes, Pinksteren kent festivals, maar Hemelvaartsdag?

Op deze vrije dag begon ik ontspannen met een potje tennis. Ook een prima besteding van een vrije dag wat mij betreft. Daarna zouden we als gezinnetje een ambachtelijke markt opzoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Buggy in de auto, wat eten en drinken mee en go!

Omdat de kraampjes vooral bestaan uit paardenspierbalsem, gevlochten mandjes, kralenkettingen, grootmoeders-schilderijtjes en siliconen sponzen, loop ik in mijn gedachten verdwaald de buggy vooruit te duwen. Het valt me op dat er totaal geen aandacht is voor deze dag. Geen enkel bordje met Hemelvaartsdag of een simpele verwijzing. Ook geen lieve mevrouw die te slecht gekleed en met een grote glimlach het verhaal van Jezus aan de man wil brengen. Niets.

Ik duw de buggy verder vooruit en zie mijn dochter van 1 jaar me ineens aankijken. Alsof zij even met me terug wil denken aan Hemelvaart. Mocht het nou allemaal waar zijn, het verhaal van Jezus die sterft, zijn ouders en vrienden achterlaat en dan na een paar dagen weer uit de dood verschijnt. Mocht het nou allemaal waar zijn, wat was Hemelvaartsdag dan toch voor een dag? Ik denk aan de moeder van Jezus die eerst haar kind verliest terwijl hij in de bloei van zijn leven was. Ineens was hij terug en nu zou ze hem nogmaals gaan verliezen. Hij zal er zo zijn goede redenen en argumenten voor hebben gehad, maar ze zou opnieuw haar kind kwijtraken. Ik laat deze gedachte nog even op me inwerken en denk aan een moeder die haar dochter van eind 20 door kanker verloor. Ik denk aan mijn oma die haar dochter een paar jaar geleden ineens verloor. Ik kijk nog even naar beneden, de buggy in. De altijd aanwezige ver weggestopte angst om haar te verliezen.

Een leegte overmant me. Ik begrijp niet goed wat we hier met elkaar aan het doen zijn op deze markt. Ik kijk nog eens naar links. Ik zie mijn vrouw opgewekt haar best doen iets leuks te vinden op deze markt. Ik kijk naar beneden. Mijn dochter zit ontspannen in de buggy haar schoen op te eten. Wat maak ik me toch druk.

Back To Top